-
1 zdradzać
impf ⇒ zdradzić* * *(kraj, zasady) to betray; (dziewczynę, męża) to be unfaithful to; ( tajemnicę) to give away; (zdolności, podobieństwo) to show* * *ipf.1. (= przechodzić na stronę nieprzyjaciela) betray, be a traitor; zdradzić ojczyznę betray one's country; zdradzić czyjeś zaufanie betray sb's trust l. confidence.2. (= sprzeniewierzać się) betray (sb l. sth); fail (sb).3. (= być niewiernym w małżeństwie, uczuciach) be unfaithful to sb.4. (= ujawniać) give away, reveal, disclose; nieład w pokoju zdradzał czyjąś obecność mess in the room gave away sb's presence.5. zdradzać objawy czegoś (= przejawiać) show signs l. symptoms of sth.ipf.1. (= być wobec siebie niewiernymi) be unfaithful to each other.2. (= ujawniać się) give o.s. away; nie zdradzał się ze swoimi zamiarami he didn't give away his intentions.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zdradzać
См. также в других словарях:
zdradzać — ndk I, zdradzaćam, zdradzaćasz, zdradzaćają, zdradzaćaj, zdradzaćał, zdradzaćany zdradzić dk VIa, zdradzaćdzę, zdradzaćdzisz, zdradź, zdradzaćdził, zdradzaćdzony 1. «przechodzić na stronę nieprzyjaciela, wydawać kogoś, coś wrogowi» Zdradzać… … Słownik języka polskiego
wiara — ż IV, CMs. wierze; lm D. wiar 1. blm «przeświadczenie, przekonanie, pewność, że coś jest prawdą, że coś jest słuszne; ufność, że coś się spełni, wierzenie w coś» Wiara w ideały, w słuszność jakiejś sprawy. Wiara we własne siły. Przywracać komuś… … Słownik języka polskiego
